Historia

andruty_kaliskie_020-300x194

Andruty Kaliskie swoją renomę zawdzięczają parkowi miejskiemu, który został założony w 1789 roku na terenie dawnych ogrodów jezuickich oraz pastwisk miejskich , poza murami obronnymi miasta i należy do najstarszych w Polsce oraz najpiękniejszych parków miejskich. Bardzo szybko park stał się miejscem, w którym kaliszanie całymi rodzinami, szczególnie w święta i niedzielę chętnie spędzali czas. W parku pojawiały się stragany i kioski, w których sprzedawano napoje i andruty. Stoiska znajdowały się u wejść do parku, a zatem w okolicy dzisiejszej Alei Walecznych, Placu Św. Józefa oraz Mostu Teatralnego. Stały się one swoistą atrakcją i wizytówką parku. Starsze pokolenia mieszkańców miasta twierdzili, że andruty były w parku od zawsze.

Tradycja kaliskiego andruta zajmuje ważne miejsce w dziejach miasta nad Prosną. Ten charakterystyczny produkt narodził się bowiem w społeczności stanowiącej mieszaninę narodów i kultur, żyjącą w mieście o najstarszej w Polsce metryce pisanej.

andruty-kaliskie-historia-1-300x160

Kalisz na przestrzeni dziejów bogacił się kulturą i zwyczajami coraz to innych nacji, napływających tu i wtapiających się w krajobraz miejski. I tak w pierwszej połowie XII wieku do Kalisza przybyli pierwsi Żydzi. Kolejną grupa narodowościową, napływającą w kilku falach, byli osadnicy z rozmaitych krajów niemieckich. Szczególnie duża grupa Niemców przybyła w końcu XVIII wieku, wraz z rozbiorem Polski. Interesującą grupą mieszkańców byli Macedończycy. W początkach XIX stulecia dołączyli do nich Rosjanie. Po pierwszej wojnie Kalisz stał się ojczyzną dla setek Ukraińców. Aż do II Wojny Światowej miasto było prawdziwym wielonarodowym tyglem, stępiającym kulturę i obyczaje oraz stanowiącym przykład społeczeństwa wielokulturowego, żyjącego od wieków w symbiozie i przyjaźni.

Owe wielokulturowe tradycje miasta są w historii kaliskiego andruta kwestią wielkiej wagi, bowiem wiele wskazuje, iż narodził się on właśnie jako produkt międzykulturowy – świadectwo przenikających się zwyczajów kulinarnych, a nade wszystko obyczajowych różnych grup narodowościowych i religijnych.